IN VITRO – procedura w pigułce

IN VITRO 

Decyzja podjęta. Pieniądze odłożone, regulamin przeczytany, zgody podpisane. Czekamy na miesiączkę i startujemy. Podczas wizyty dociekliwie pytałam lekarza o poszczególne etapy i zabiegi, na co otrzymałam wyczerpujące odpowiedzi. Doczytałam też w sieci parę w dalszym ciągu niejasnych dla mojego umysłu rzeczy i myślę, że moja głowa jest już na to gotowa. Mam wiedzę, rozumiem wszystko i teraz mogę to wszystko tutaj wyjaśnić.

Przed rozpoczęciem całej procedury para jest zobowiązana wypełnić formularze i zgody na leczenie, a także na zamrożenie i przechowywanie zarodków. Następnie podpisane dokumenty muszą trafić do teczki lekarza.

Kolejny krok to podjęcie decyzji o protokole stymulacyjnym. Obecnie stosowane są następujące protokoły: 

• tzw. protokół długi – pacjentka pojawia się u lekarza między 1. a 10. dniem cyklu, przeprowadzane jest badanie oraz przepisane zostają tabletki antykoncepcyjne, które pacjentka bierze przez kolejne 28 dni. Po ich odstawieniu miesiączka przychodzi w ciągu 2-3 dni zatem przede wszystkim pacjentka jest w stanie zaplanować sobie odpowiednio ten czas (chodzi głównie o pracę i inne obowiązki). 
• tzw. protokół krótki – pacjentka pojawia się u lekarza w 2. dniu cyklu i od razu rozpoczynana jest stymulacja hormonalna. Plusem jest to, że wszystko trwa o cały miesiąc krócej, minusem jednak jest to, że w tym przypadku należy zaniechać wszystko i ukierunkować się na leczenie. Jeżeli pacjentka nie ma możliwości „rzucenia wszystkiego” z dnia na dzień powinna nastawić się na protokół długi. 

Nie ma obecnie jednoznacznych danych potwierdzających wyższą skuteczność jednego typu protokołu stymulacyjnego u wszystkich kobiet kwalifikowanych do leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego. Wybór protokołu stymulacyjnego jest sprawą indywidualną. 

Etap I

Stymulacja hormonalna owulacji
Wizyta w 2. dniu cyklu

Głównym celem stymulacji owulacji jest uzyskanie większej niż w cyklu naturalnym liczby dojrzałych komórek jajowych. Zwiększa to szansę na uzyskanie zarodków, umożliwia mrożenie zarodków i tym samym zwiększa całkowite prawdopodobieństwo uzyskania ciąży. Podczas prawidłowej stymulacji owulacji dochodzi do zsynchronizowanego dojrzewania kilku pęcherzyków w jajniku bez możliwości wystąpienia endogennego piku LH. 

Wizyta kontrolna w  6. – 7. – 8. – 9. dniu cyklu – podczas stymulacji następuje kontrolne badanie USG między 6. a 9. dniem cyklu. Podczas badania lekarz jest już w stanie określić ile komórek jajowych będzie do pobrania, a dzięki temu pacjenci mogą już przygotować się na podjęcie decyzji odnośnie ilości komórek jajowych do zamrożenia lub nie mrożenia ich wcale. 

Moja prywatna uwaga:
oprócz teczki na dokumenty warto mieć przy sobie również notes lub zwykłą kartkę papieru, to się naprawdę przydaje w momencie kiedy lekarz zasypuje nas sporą ilością informacji o tym jakie dawki leków w jakich dniach i godzinach przyjmować, w jakim dniu i godzinie zapisać się na kolejną wizytę. Także notujcie, bo potem wszystko wylatuje z głowy : ) 

 

Etap II

Punkcja jajników (pobranie komórek jajowych)
Zabieg w 12. – 14. dniu cyklu 

Jest to stosunkowo krótki zabieg wykonywany w znieczuleniu ogólnym, dlatego kobieta powinna być na czczo. Przed zabiegiem pacjenci muszą potwierdzić lekarzowi jaką ilość komórek chcą zamrozić.

Pobranie komórek jajowych odbywa się pod kontrolą USG, nakłuwa się jajnik i pobiera zawartość każdego pęcherzyka – płyn oraz komórkę jajową. W tym samym czasie partner powinien oddać nasienie, będąc po minimum 3 dniowym okresie abstynencji seksualnej. Następnie nasienie jest odpowiednio przygotowywane w laboratorium. Po kilku godzinach od zabiegu pacjentka może udać się do domu. Nie powinna jednak prowadzić pojazdów mechanicznych przez 24 godziny.

Etap III

Laboratoryjny

Jest to szereg czynności laboratoryjnych. Jeżeli nasienie spełnia odpowiednie parametry to przygotowane plemniki umieszcza się razem z komórkami jajowymi (od 50 do 100 tysięcy plemników). W przypadku nieprawidłowości nasienia proponuje się parom technikę mikroiniekcji – ICSI. Do zapłodnienia dochodzi w inkubatorze utrzymującym specjalne warunki fizyczne (stała temperatura 37 st. C, 5 % CO2 i odpowiednią wilgotność).

Ustawa pozwala na zapłodnienie tylko i wyłącznie 6 komórek jajowych. Pozostałe komórki w zależności od wcześniejszej decyzji pacjentów zostają zamrożone lub zniszczone. W laboratorium 6 naszych zarodków jest obserwowanych pod kątem prawidłowego łączenia, dzielenia i rozwoju. Spośród nich wybierany jest zarodek o najlepszych parametrach i to on zostaje podany pacjentce.

Generalnie nikt i nigdy nie jest w stanie przewidzieć czy i ile zarodków rozwinie się prawidłowo oraz ile zamrożonych komórek kiedykolwiek przyda się do kolejnych zabiegów. Jest to kwestia indywidualna każdej pary. Ja mogę jedynie powiedzieć z własnego punktu widzenia, że przykładowo jeżeli lekarz powie mi, że będę miała 15 komórek do pobrania to poproszę o zapłodnienie 6 z nich oraz o zamrożenie wszystkich pozostałych 9 komórek. Dlaczego tak uważam skoro 6 zarodków to tak dużo? Owszem, dużo, ale znam przypadek, gdzie żaden z 6 zarodków nie rozwinął się prawidłowo i pacjentka musiała po raz kolejny przechodzić całą procedurę i stymulację od początku. To nie jest negatywne myślenie, ale zwyczajna przezorność. I oby te komórki nigdy się nie przydały.

Etap IV

Embriotransfer (przeniesienie zarodków do macicy)
Zabieg 14. – 21. dzień cyklu 

To jeden z ostatnich etapów leczenia metodą IVF. Endometrium książkowo powinno mieć minimum 8mm grubości. W wyjątkowych sytuacjach akceptowalne jest 6-7mm, a w skrajnych przypadkach pary decydują świadomie o transferze nawet przy 4mm. Wpływ na powodzenie transferu mają następujące czynniki:

• Wybór zarodka (zarodków) o zachowanym potencjale rozwojowym (który nie zatrzymał się w rozwoju w wyniku nieprawidłowości genetycznych lub rozwojowych). Zarodki mogą być przeniesione do macicy w różnym stadium rozwoju.
• Prawidłowa grubość endometrium, która wynosi od 8 do 10mm. 
• Możliwie najmniejszy poziom stresu i wewnętrzny spokój przyszłej mamy : )

Generalnie kobietom do 35. roku życia podawany jest tylko 1 zarodek ze wzgledu na to, że ciąża pochodząca z in vitro już w domyśle traktowana jest jako zagrożona, a ciąża mnoga zagrożona jest podwójnie. W młodym wieku lepiej jest nie zwiększać ryzyka na własne życzenie.

Po 35. roku życia lekarze sami sugerują podanie 2 zarodków lub w skrajnych przypadkach nawet więcej niż 2.

Do „pakietu” pacjentkom polecana jest również tzw. akupunktura transferowa – czyli 20-minutowy zabieg przed i po transferze. 

Etap V

Odpoczynek, relaks i oczekiwanie.

Oby nadeszła dobra nowina : )